كودك را روبروي خودتان روي صندلي بنشانيد و از او بخواهيد كه دست‌هايش را روي زانوهايش بگذارد. البته كودك نفس خواهد كشيد! ولي بايد سعي كند مانند مجسمه بي‌حركت بماند و حتي دست‌ها يا بيني‌اش را تكان ندهد. با تمرين، او مي‌تواند يك دقيقه بي‌حركت بنشيند و بعضي از كودكان مي‌توانند پنج دقيقه يا بيشتر بي‌حركت بمانند. هرچند روز يكبار بازي را تكرار كنيد تا آگاهي او را نسبت به كنترلش روي حركات، بالا ببريد. فراموش نكنيد كه او را به خاطر پيشرفت، هر چقدر اندك، شديدا تحسين كنيد.

نگاه كنيد تا زمان بگذرد

يك راه حل واقعي براي طولاني كردن زمان، ايجاد كردن موقعيتي است كه نيازمند آرام نشستن است. به تدريج به او بگوييد كه انتظار داريد چگونه رفتار كند. يك مداد و يك ورق كاغذ برداريد. براي هر زماني كه او بايد آرام بنشيند يك شكل، مثلا ستاره، دايره يا يك صورت خندان بكشيد. براي مثال، ده دقيقه آرام نشستن نيازمند كشيدن ده ستاره است. با گذشتن هر دقيقه، او بايد يكي از شكل‌ها را رنگ كند يا‌هاشور بزند. هنگامي كه تمام ستاره‌ها يا شكل‌ها‌هاشور خوردند، زمان تمام شده و او بازي را برده است.

فرود موفقيت‌آميز

اين يك راه‌حل سرگرم‌كننده است كه با آن مي‌توانيد به صورت تصويري، به كودك خود نشان دهيد كه از او چه انتظاري داريد. كودك را واداريد كه وانمود كند ر حال نشستن روي صندلي هواپيماست و كمربندش را هم بسته است. به او بگوييد كه شما خلبان هستيد و اعلام مي‌كنيد كه علامت روي كمربند ايمني «روشن» است. اين بدان معناست كه او بايد همانجا بنشيند. سپس چراغ كمربند را «خاموش» كنيد تا بدين ترتيب كودك بتواند بلند شود و بايستد. با تكرار اين بازي، به تدريج زمان نشستن را افزايش دهيد.

كودك را به صندلبي بچسبانيد

وانمود كنيد كه صندلي را قبل از اين كه كودك بنشيند، به چسب آغشته كرده‌ايد ـ يا اين كه بگذاريد خودش اين تصور را بكند. وقتي او را به صندليش «چسبانديد»، از او بخواهيد كه ديگر به اشياء يا افرادي كه همانطور به صندليشان چسبيده‌اند و بسيار آرام نشسته‌اند، توجه كند.مشاور كودك و نوجوان

زمان را برگردانيد

– در مورد كودكاني كه در آرام نشستن مشكل دارند، انتظارات خود را دقيقا معلوم كنيد. سپس به او بگوييد كه براي هر دقيقه‌اي كه آرام بنشيند، به او زمان را بر خواهيد گرداند.

– در ازاي هر دقيقه خوب نشستن، اجازه دهيد يكي دو دقيقه، كاري را كه دوست دارد انجام دهد. زمان را ثبت كنيد.

– كودك را به خاطر بردباريش عميقا تحسين كنيد.

– به كودك تفهيم كنيد كه در ازاي دقايقي كه آرام نمي‌نشيند، بايد كار منزل بيشتري را انجام دهد، تلويزيون تماشا نكند و…. حتما از اين زمان نيز يادداشت برداريد. ولي اين نكته را در نظر داشته باشيد كه اگر مبنا بر اين است كه به اين صورت او را تنبيه كنيد و يا به او فشار بياوريد، زياد هم او را لاي منگنه قرار ندهيد و سعي كنيد بيش از حد به او فشار وارد نكنيد.

كودكاني كه دستورات را اطاعت نمي‌كنند

عدم پيروي كودك از دستورات والدين، مي‌تواند عصباني كننده و آزار دهنده باشد. در انتهاي روز شما از تكرار كردن، بحث كردن، نق زدن و كلك زدن‌هاي او به ستوه مي‌آييد. اولين چيزي كه بايد به خاطر بسپاريد اين است كه تعداد خواست‌ها و فرامين‌تان معقول باشد تا كودك تبديل به پادو يا كارگر شما نشوند. دومين مسأله اين است كه در لحن و عمل، خوشايند و منطقي باشيد.

گاهي كودكان به اين دليل عادت به بي‌توجهي نسبت به دستورات مي‌كنند كه به خوبي مي‌دانند دستورات، پيش از جواب دادن به آنها، بارها تكرار خواهند شد. ياد گرفته‌اند كه چه مدت طول مي‌كشد تا والدينشان به اندازه كافي عصباني شوند و آنها را مجبور به اطاعت كنند. همچنين مي‌دانند كه ممكن است والدينشان تسليم شوند و خودشان كار را انجام دهند. با اين حال، گاهي جواب ندادن صرفا به دليل سركشي و نافرماني، و گاه به دليل انتظارات زيباده از حدي است كه داريم و يا انتظاراتي كه به وضوح آنها را بيان نمي‌كنيم.

اگر كودكتان مي‌فهمد ولي ندرتا از دستورات شما تبعيت مي‌كند، راه حل‌هاي زير را امتحان كنيد. ما خودمان اين راه حل‌ها را كارساز يافته‌ايم.

صريح و دقيق باشيد

ما اغلب چنان گرفتار صادر كردن فرامين هستيم كه نمي‌فهميم چقدر از كودك انتظار داريم. كودك ممكن است نداند معناي «اتاقت رو تميز كن» چيست. ممكن است معناي اتاق تميز براي او، با انتظارات ما مطابقت نكند. همچنين گاهي والدين چنان پشت سر هم دستوراتي صادر مي‌كنند كه كودكان قادر به يادآوري آنها نيستند. و نهايتا اين كه گاهي والدين از كودكانشان خواهش مي‌كنند كه كاري را انجام دهد، در حالي كه قصدشان اين بوده است كه به او بگويند كه بايد آن كار را انجام دهد.

كاري را كه مي‌خواهيد، دقيقا با كلمات ساده و قابل فهم بيان كنيد. و آن را به صورت دقيق شرح دهيد.

تعداد دستورات را محدود كنيد. بسياري از مواقع والدين تعداد زيادي دستور را يكجا صادر مي‌كنند! در حدي به كودك دستور دهيد كه بتواند آن را حفظ كند و به خاطر آورد. هنگامي در صورت لزوم براي او دستورات ديگري صادر كنيد كه آن كارها را انجام داده است. براي مثال، اگر مي‌خواهيد اتاقش را تميز كند به او بگوييد كه چطور قدم به قدم آن را انجام دهد: «اسباب بازي‌هايت را جمع كن، لباس‌هايت را آويزان كن و….» هنگامي كه او كل كار را فهميد، مي‌توانيد صرفا به او بگوييد: «برو اتاقت را تميز كن.»

پيش از اين كه سخن بگوييد، فكر كنيد. اگر مي‌خواهيد جواب نه نشنويد، به كودك امكان انتخاب ندهيد، مثلا نگوييد: «مي‌خواي همين الان اتاق رو تميز كني؟» و يا «چطوره بريم دندانپزشكي؟» مي‌توان در عين حال كه خودكامه و ديكتاتور نبود، قاطع بود. گاهي مي‌توانيد از انگيزه دادن هم استفاده كنيد، مثلا: «شرط مي‌بندم قبل از اين كه تا ده بشمُرم از ماشين پياده مي‌شي!»

توجه كودك را جلب كنيد

كودكان اغلب چنان غرق كارهايشان مي‌شوند كه واقعا نمي‌شنوند كه شما چه مي‌گوييد. براي پرهيز از چنين حالتي، اطمينان حاصل كنيد كه كودك مي‌داند به او چه گفته‌ايد. در چشمان كودك نگاه كنيد و از او بخواهيد كه دستورات شما را تكرار كند و بعد براي شما معناي آنها را نيز شرح دهد. در نظر داشته باشيد كه اين روش همچنين در مورد كودكاني كه مدت توجه كوتاهي دارند و به آساني توجهشان منحرف مي‌شود، مفيد است.

به آن‌چه مي‌گوييد عمل كنيد و چيزي را بگوييد كه به آن عمل مي‌كنيد

والدين معمولا گرفتارند و گاهي هنگامي كه مي‌خواهيم بچه‌ها كاري را انجام دهند، فرض مي‌كنيم كه آن كار انجام خواهد شد و بعد آن را فراموش مي‌كنيم. اگر چنين نيست، اطمينان حاصل كنيد كه هر بار كه دستوراتي را صادر مي‌كنيد، آنها را پي‌گيري مي‌كنيد؛ تا بدين ترتيب كودكتان ياد نگيرد دستورات شما را ناديده بگيرد. علاوه بر اين، از دادن دستوراتي كه واقعا لازم نيستند، اجتناب كنيد.

دستورات را به صورت بازي درآوريد

اغلب فرمان‌هايي كه براي كودكانمان صادر مي‌كنيم، زمان چنداني براي انجام دادن لازم ندارند و اغلب، اين زمان كمتر از وقتي است كه صرف بحث كردن در مورد آنها مي‌شود. اگر از دوران خردسالي بچه‌ها شروع به درخواست كمك از آنها كنيد، آنها به وظايف خود به چشم يك بخش طبيعي از زندگي‌شان نگاه خواهند كرد. بعدا، شما مي‌توانيد با اندازه‌گيري زمان پاسخ، آن را تبديل به يك بازي كنيد: چقدر طول مي‌كشد كه رختخوابتو مرتب كني؟ شروع مي‌كنيم، يك، دو، سه…. عاليه! كارتو در چهار دقيقه و نيم تموم كردي، آفرين! واقعا كه مي‌تونم روي كمكت حساب كنم؛ خيلي ممنون! حالا مي‌توني برگردي، بازي كني.» با اين روش مثبت به او مي‌آموزيد كه كمك كردن زمان زيادي نمي‌برد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-مشاوره كودك و نوجوان:با كودك مجسمه‌بازي كنيد

بازي درماني كودكان (Play Therapy)، بازي درماني در منزل يك تعامل درماني بين كودك و درمانگر است كه از طريق ارتباط نمادين در بازي در جست و جوي راه‌هايي براي كاهش اشفتگي هيجاني كودك مي باشد.

بازي درمانگر بدون توجه به ارزش ها، رفتار هاي پذيزفته شده كودك را درك مي كند و با منعكس كردن آنچه كه كودك مي گويد، افكار و احساسات وي را اصلاح مي كند. به مرور بازي به وسيله اي تبديل مي شود كه كودك مي تواند از طريق آن، به ضمير ناخود اگاه خود بپردازد و احساسات، ترس ها و نگراني هاي خود را ابراز نمايد (انگجي و عسگري، ۱۳۸۵)

والدين نقش مهم و اساسي در درمان كودك دارند، در ابتدا درمانگر معمولاً با انجام مصاحبه با يك يا هر دو والدين شروع مي كند تا اطلاعاتي در مورد كودك جمع آوري كند و بفهمد مشكل ارائه شده چيست و دلايل احتمالي آن را در دست داشته باشد.

سپس درمانگر به طور جداگانه با كودك مصاحبه كرده و بازي كودك را به تنهايي تماشا كند. مشاهده نحوه تعامل والدين و كودك در اين مقطع مي تواند اطلاعاتي در مورد رابطه والد با كودك و ميزان دلبستگي كودك در اختيار درمانگر قرار دهد كه براي شروع و روند درمان ضروري مي باشد.

بازي درماني چيست؟
بازي درماني روشي است كه به وسيله آن، ابزارهاي طبيعي بيان حالت كودك، يعني بازي، به ­عنوان روش درماني به كار گرفته مي شوند تا به كودك، كمك كند فشارهاي احساسي خويش را تحت كنترل قرار دهد. تكنيك هاي بازي درماني در موارد زير به كار مي رود:

مشكلات خانوادگي (مانند طلاق والدين)
ناخن جويدن
شب ادراري اختلال رفتاري
بيش فعالي
قرباني سوء استفاده از كودكان
اختلال سلوك
بازي درماني براي اضطراب
استرس
ترس و فوبيا
دروغ گويي
رفتار پرخاشگرانه
اين نوع درمان در مورد تعليم وتربيت كودكان استثنايي نيز از جايگاه ويژهاي برخوردار است.(محمداسماعيل، ۱۳۸۸).

كودك درزندگي روزانه نيازمند است كه خود را از نگراني­هايي كه فشار محيط در او ايجاد مي­كند رها سازد. بازي بهترين وسيله اي است كه او را در رسيدن به اين هدف از راه تغيير عواطف كمك مي كند. كودك مي­تواند احتياجات و اميال سركوفته خود را از راه بازيهاي گوناگون ارضا كند. همچنين بازي او را قادر مي­سازد كه نقشه­ هايي را براي حل مسايل خود طرح كند كه در تامين بهداشت رواني تاثير بسزايي دارد. (قزويني­نژاد، ۱۳۸۷).

پيشنهاد مشاور:

ما در مركز مشاوره ستاره ايرانيان به شما كمك مي كنيم تا با بازي درماني مسائل و احتياجات كودك خود را بشناسيد و با بازي درماني آن ها را درمان كنيد.

بازي درماني كودكان
تاريخچه بازي درماني
اولين بحث هاي شناخته شده در مورد ارتباط بازي و آموزش به فيلسوفان يوناني افلاطون و ارسطو برمي گردد. در قرون وسطي، نظريه‌هاي مربوط به بازي وجود ندارد و اولين نظريه‌هاي واقعي در قرن نوزدهم توسط شيلر، اسپنسر يافت شد، كه ذكر كرد بازي براي تخليه انرژي بيش از حد كودكان است و به سادگي باعث سرگرمي او مي‌شود.

شفر روان‌شناس آمريكايي مي باشد كه بسياري او را «پدر بازي‌درماني» مي‌دانند اما ايده بازي درماني كودكان سال ها قبل توسط آنا فرويد مطرح شد، وي باور داشت كه بايد سيستمي را توسعه داد كه از بازي كودكان به شيوه اي مشابه با روياها در روانكاوي بزرگسالان استفاده شود. ملاني كلاين اظهار داشت كه بازي درماني دسترسي مستقيم به ناخودآگاه كودك را فراهم مي كند. بنابراين مي توان گفت كه بازي درماني به شكلي كه ما اكنون داريم نتيجه تلاش بسياري از روانشناسان، روانكاوان و فيلسوفان مي باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-بازي درماني كودكان| انواع، فوايد، تكنيك ها

درمان لجبازي كودكان چيست؟ واكنش نامطلوبي است كه كودكان نسبت به محيط، شرايط و رفتار والدين از خود نشان مي دهند. والدين پيش از تصميم به بچه دار شدن بايد رفتارها و مهارت هاي تربيت فرزند را بياموزند تا از بروز ناهنجاري هاي رفتاري مانند لجبازي در كودكان پيشگيري شود. لجبازي جزو مراحل طبيعي رشد كودك است و استثنا بردار هم نيست.

برخي اوقات از والدين مي‌شنويم كه «اين بچه نيم وجبي داره تو روي من مي‌ايسته»

اين ايستادگي در مقابل والدين تا شش يا هفت سالگي ادامه دارد و كم كم به مرحله كمون يا نهفتگي وارد مي‌شود. تقريبا همه كودكان به درجاتي متفاوت، منفي كاري را از خود بروز مي‌دهند.در مورد لجبازي كودكان بيشتر بخوانيد: روش هاي مقابله با لجبازي كودك و نوجوان

علت لجبازي كودكان
كودكان از بدو تولد معمولا لجباز نيستند، اما برخي از آن ها به دلايل مختلف (رفتار والدي) به چنين رفتاري عادت مي كنند. همچنين كودكان لجباز در همه موارد انعطاف ناپذير نيستند.

درك علت دقيق لجبازي براي كمك به كودكان براي كاهش اين رفتار كليدي است بنابراين اين قسمت از مقاله را از دست ندهيد.

لجبازي در كودكان امري طبيعي است، اما اين از مشكلات والدين كم نمي كند. كارهاي ساده اي مانند خوابيدن، حمام كردن يا خوردن مي تواند باعث دعوا و درگيري ميان مادر و كودك شود. علت لجبازي كودكان مي تواند شامل موارد زير باشد:

نياز شديدي به تاييد و شنيده شدن توسط والدين خود دارد. بنابراين ممكن است توجه شما را جلب كنند.
مي خواهد مستقل باشد.
عدم كنترل. يكي ديگر از دلايل رايج افزايش لجبازي در كودكان، احساس عدم كنترل است. هنگامي كه كودكان احساس مي كنند هيچ كنترلي بر زندگي خود ندارند، شروع به لجبازي مي كنند.

ويژگي هاي رهبري دارد و مي خواهد رئيس باشد.
دوست دارد كه كارها را با سرعت خودش انجام دهند.
لجبازي در كودكان مي تواند ژنتيكي يا اكتسابي از محيط باشد.
ترس از تغيير. تغيير براي كودكان ترسناك است، بنابراين آنها اغلب از لجبازي به عنوان اولين خط دفاعي خود استفاده مي كنند. برخي از كودكان اگر به مكان جديدي نقل مكان كنند يا به مدرسه جديدي بروند، لجبازي بيش تري نشان مي دهند.
حفظ هويت. برخي از كودكان براي حفظ هويت خود ارزش زيادي قائل هستند. بنابراين در چنين مواقعي تا حدي لجباز مي‌شوند كه حتي از ديد ديگران فكر نمي‌كنند.
رهايي از درد. وقتي والدين سعي مي كنند به هر طريق ممكن كودك را كنترل كنند، كودكان درد را احساس مي كند و براي رهايي از اين درد دست به لجبازي مي زند.
ويژگي كودك لجباز
در اينجا برخي از ويژگي هاي كودك لجباز وجود دارد كه بايد به آن ها توجه كرد :

باهوش و خلاق هستند.
تمايل به زير سوال بردن مسائل دارند.
آن‌ها مي‌خواهند شنيده شوند و انتظار دارند كه مورد تاييد قرار بگيرند.
مستقل هستند.
معتقد هستند كه بايد به نتيجه دلخواه خود برسند.
ممكن است كج خلقي و لجبازي مكرر داشته باشد.
همه چيز را با سرعت خود انجام خواهند داد.
بايد به هدفي كه دارد برسد حتي اگر قوانين را زيرپا بگذارد.

منبع:كانون مشاوران ايران-درمان لجبازي كودكان

خصوصيات كودك ۹ ساله، پرخاشگري در كودكان ۹ ساله، علت لجبازي دختر ۹ساله، لجبازي كودك ۹ ساله و روانشناسي دختر ۹ ساله در اين مقاله آورده شده است.

كودكان معمولاً در يك توالي طبيعي و قابل پيش بيني از يك نقطه عطف رشد به مرحله بعدي پيشرفت مي كنند. اما هر كودك با سرعت خودش رشد مي كند و مهارت كسب مي كند. برخي از كودكان ممكن است در يك زمينه مانند زبان پيشرفت كنند، اما در زمينه ديگري مانند رشد حسي و حركتي عقب باشند.

خصوصيات كودك ۹ ساله
كودكان هشت تا ده ساله هنوز در سني هستند كه روانشناس معروف اريك اريكسون آن را دوره سخت كوشي در مقابل حقارت مي نامد.

تا پايان دوره راهنمايي، ياد مي گيرند كه چگونه با همسالان خود ارتباط برقرار كنند، با قوانين اجتماعي سازگار شوند و از بازي آزاد به تعاملات و انتظارات ساختارمندتر تبديل شوند.

به عنوان مثال، كودك شما ممكن است بازي هاي مفصلي را توصيف كند كه در آن مي تواند در زمان سفر كند، آينده را ببيند يا موجودات جادويي را اهلي كند.

كودك ۹ ساله در دوره اي از رشد قرار گرفته است كه درواقع دروازه ورود به نوجواني است. به عبارتي ديگر فرزند ۹ ساله شما همچنان كودك محسوب مي شود؛ ولي مستقل تر مي شوند و به اندازه ي كافي به بلوغ مي رسند كه بتوانند بسياري از مسئوليت ها را بپذيرند.

لجبازي كودك ۹ ساله
والدين كودك ۹ ساله معمولا از لجبازي كودك خود شاكي هستند اين عبارتي است كه يكي از مراجعان در شكايت از لجبازي كودك ۹ ساله خود بيان كرده بود.

“من يك دختر ۹ ساله دارم كه بسيار لجباز است، او مي خواهد هر كاري كه مي خواهد انجام دهد. براي مثال، او نمي‌خواهد زيرپيراهن بپوشد، غذا نمي خورد و در برابر تمام خواسته هاي من مقاومت مي كند.”

در اين شرايط بايد درك كنيد كه لجبازي كودك شما ممكن است راهي براي اعمال احساس استقلال و قدرت او باشد، اين كار ممكن است براي شما مشكلات زيادي را به همراه داشته باشد اما مرحله اي ضروري براي كودك است.

در اين سن، فرزند شما متوجه شده است كه ديگران چگونه واكنش نشان مي دهند و اكنون رفتارهايي را از خود نشان مي دهد كه بر ديگران تاثير مي گذارد.

وقتي بچه‌ها از انجام كاري امتناع مي‌كنند و ما براي جلوگيري از جنگ تسليم مي‌شويم، به آن ها نشان مي دهيم كه مي توانند با امتناع خود موفق شوند.

ممكن است در ابتدا دشوار باشد زيرا او عادت دارد به آنچه مي خواهد برسد. مي توانيد با دادن گزينه به آن ها شروع كنيد براي آن ها دو گزينه بگذاريد و اجازه دهيد كه استقلال آن ها نيز رشد كند.

علت لجبازي دختر ۹ساله
كودكان ويژگي لجبازي را به عنوان بخشي از شخصيت خود براي دستيابي به اهداف خود به كار مي برد. اين به اين دليل است كه گاهي كودكان فكر مي كنند كه فقط با لجبازي مي توانند به آنچه مي خواستند دست يابند.

يكي از مؤلفه هاي رشد اجتماعي و عاطفي در كودكان ۸ تا ۱۰ ساله تمايل آن ها به افزايش استقلال از والدين و افزايش تمايل آنها براي ديده شدن به عنوان باهوش و آگاه است.

از آنجايي كه كودكان در اين سن براي يافتن ابزاري براي بيان خود تلاش مي كنند، گاهي اوقات نافرماني به نظر مي رسند. در اين هنگام والدين بايد درك كافي را از استقلال كودك داشته باشند و اجازه دهند كه كودكان نيز استقلال خود را رشد دهند البته اين بدين معني نمي باشد كه والدين بايد خط قرمز هاي خود را زير پا بگذارد.

خصوصيات كودك 9 ساله
رفتار
كودك مي خواهد كه كارها را به روش خودش برنامه ريزي كند.

در سن ۹ سالگي، بسياري از كودكان به طور رو به رشدي دايره ي ارتباطات اجتماعي شان را گسترش مي دهند تا با افراد ديگري بجز پدر و مادر ارتباط داشته باشند. در اين زمان، كودك ۹ ساله همچنان به احساس امنيتي كه از جانب والدين مي باشد نيازمند است و به لحاظ الگو بسيار تحت تاثير والدين مي باشند.

رشد فيزيكي
كودك ۹ ساله در مرز ورود به دوره ي نوجواني قرار گرفته است اين روندي است كه در طول آن تغييرات رشد فيزيكي، عاطفي و ديگر تغييرات را داشته باشند.

فرزند شما در اين سن با سرعت خودش رشد مي كند بنابراين رشد سالم براي هر كودك متفاوت مي باشد. اما مي توان گفت كه اكثر كودكان در سن ۹ سالگي ويژگي هاي زير را دارند.

حدود ۶ سانتي متر رشد كرده و در يك سال حدود ۳ كيلوگرم (۷ پوند) اضافه مي كند.
رشد مرتبط با جنسيت تغيير مي كند. دختران قد بلندتر شده و وزن بيشتري نسبت به پسران اضافه مي كنند.
هر سال حدود چهار دندان شيري را از دست مي دهد و اين دندان ها با دندان هاي دائمي جايگزين مي شوند.
رشد عاطفي
در سن ۹ سالگي بسياري از كودكان به لحاظ عاطفي به بلوغ رسيده اند، و بيشتر قادرند كه با درگيري ها و ياس هاي عاطفي كنار بيايند. كودك ۹ ساله مستقل تر مي باشد و به لحاظ عاطفي آمادگي بيشتري براي ورود به اجتماع دارد (كارهايي مانند شب ماندن در خانه ي دوستش).

منبع:كانون مشاوران ايران-خصوصيات كودك ۹ ساله كه آينده او را رقم مي زند!

نگرش هاي شما به عنوان والد در تشديد مشكل لجبازي و نافرماني در كودكتان تاثير زيادي دارد. همه والدين در مورد فرزندان خود عقايد و نگرش هايي دارند. برخي از اين عقايد منطقي و سودمند و برخي ديگر غير منطقي و بيهوده هستند.عقايد منطقي، عقايدي هستند كه دليلي براي آن ها وجود دارد. انعطاف پذير هستند و منجر به بروز رفتارها و هيجانات متعادل و مناسب مي شوند.

عقايد غير منطقي عقايدي هستند كه دليلي براي آن ها وجود ندارد. انعطاف پذير و مطلق هستند،با جهان پيرامون خود هماهنگي ندارند، مانع دستيابي انساني به اهدافش مي گردند و در نهايت به بروز رفتارها وهيجانات نامناسب وناراحت كننده مي انجامند.

رفتار والدين احتمالآ مبتني بر تركيبي از عقايد منطقي و غير منطقي در مورد فرزندشان و رفتارهاي مقابله جويانه وي است. نگرش هاي منطقي و غير منطقي والدين،در حد وسط چهار طيف فكري كه در هر فردي وجود دارد، قرار مي گيرد. اين طيف ها عبارتند از :

۱- پرتوقعي- تفكر ترجيحي- بي توجهي
پرتوقعي نگرشي است كه به موجب آن يك پدر يا مادر به شكلي خدا گونه مي پندارد فرزند من و ديگران بايد به شكلي كه من مي خواهم رفتار كنند.اين طرز فكر بسيار خشك،بزرگ منشانه و غير منطقي است، زيرا هيچ قانوني در طبيعت وجود ندارد كه فرزند شما يا هر فرد ديگري را مجبور به رفتار مطابق دستور شما بكند. اين خود خواهي هيچ نقطه اي ندارد جز عصبانيت شما، زيرا كودك نافرمان در بسياري از مواقع قوانين اعلام شده توسط والدين را نقض خواهد كرد.

۲- احساس شكست خوردگي- احساس نگراني- بي احساسي.
احساس شكست خوردگي حالتي ذهني است كه به موجب آن پدر و مادر فكر مي كند. كارهاي فرزند من بسيار نا خوشايند، خيلي بد و بسيار نارا حت كننده است. رفتار هاي زشت او كاملآ مرا خرد كرده است . اين طرز فكر كاملآ غير منطقي است، زيرا كلمات بسيار نا خوشايند،خيلي بد وبسيار ناراحت كننده به اين معنا هستند كه چيزي ۱۰۰ درصد بد است، يعني بدتر از هر چيز بدي كه ممكن است براي يك فرد پيش بيايد.

اختلال نافرماني و لجبازي كودك
۳- عدم تحمل ناكامي- تحمل ناكامي- انكار ناكامي.
عدم تحمل ناكامي زماني رخ مي دهد كه والدين هنگام بروز مشكلات دست از تلاش ومبارزه بردارند وبخود بگويند، من بايد بي هيچ تلاش وكوششي از همكاري فرزندم برخوردار باشم چون اصلآ نمي توانم عدم همكاري او را تحمل كنم. فرزند من بايد خودش بداند كه رفتار صحيح چيست وهمان گونه عمل نمايد. اين طرز فكر باعث نا هماهنگي در رفتار والدين مي شود زيرا بعضي از آن ها معتقدند كه مجبورنيستند خود را به درد سر بياندازند و به سختي تلاش كنند تا به نتيجه برسند. اين طرز فكر والدين را از پيگيري هر برنامه اي جهت كمك به فرزند نافرمان باز مي دارد.

منبع:كانون مشاوران ايران-لجبازي كودك و نگرش هاي تربيتي نادرست

دكتر بازي در كودكان و نحوه بازي با كودك، آيا دكتربازي در كودك بد است؟، نحوه برخورد با دكتر بازي كودكان همه در اين مقاله آورده شده است.

نيازي به گفتن نيست كه والدين هنگام وقوع چنين موقعيت هايي بسيار مي ترسند. آن ها كه با رفتارهاي جنسي كودكان آشنا نيستند، به اين نتيجه مي رسند كه چيزي بسيار شرم آور در مورد كاري كه اين بچه ها انجام مي دهند وجود دارد. نتيجه گيري سريع و واكنش افراطي با فرياد زدن و تنبيه براي والدين آسان است. اما كاوش جنسي بخشي طبيعي از كودك بودن است و والدين بايد بين تمايلات جنسي كودكي و بزرگسالان تمايز قائل شوند.

وقتي در اين لحظات نسبت به فرزندانمان واكنش نشان مي دهيم، بايد محدوديت هايي را تعيين كنيم، اما در عين حال به فرزندانمان نيز بفهمانيم كه كنجكاوي در مورد رابطه جنسي طبيعي است. بنابراين، بايد گفتار و كردار خود را با دقت انتخاب كنيم تا از شرمساري فرزندان خود و ايجاد هرگونه تداعي منفي خودداري كنيم.

نحوه برخورد با دكتر بازي كودكان
نحوه برخورد با اين بازي ها چگونه است و چه زماني بايد نگران بود؟

بازي هاي وانمودي در كودكان پيش دبستان بسيار رايج هستند.

يكي از رايج ترين اين بازي ها نوعي است كه معمولا با نام دكتر بازي در كودكان شناخته مي شود كه در واقع نوعي تجربه و آزمايش كردن در كودكان است.

البته استفاده از اين اسم ها نمي تواند اهميت اتفاق افتادن برخي مسائل را كم كند، مثل نشان دادن اندام هاي خصوصي به يكديگر.

چرا بچه ها «دكتر بازي مي كنند»؟
“دكتر بازي در كودكان” معمولا زماني اتفاق مي افتد كه كودك بين ۳ تا ۶ سال سن دارد. دليل اينكه بچه ها اين كار را مي كنند كنجكاوي است. اين كنجكاوي زماني اتفاق مي افتد كه او متوجه تفاوت ظاهري بين زن و مرد مي شود، مثلاً پدرش مي تواند موهاي كوتاه داشته باشد، ريش داشته باشد و مادرش مي تواند موهاي بلند داشته باشد يا دامن بپوشد.

در آن زمان بچه ها كنجكاو مي شوند و فكر مي كنند كه آيا راه ديگري براي تشخيص زن و مرد وجود دارد يا خير. هنگام بازي با دوستان، كاملاً عادي است كه آن ها سعي كنند ببينند كه آيا دوستشان متفاوت است يا خير.

برخورد با برهنه شدن كودك
اولين برخورد با برهنه شدن كودك ممكن است شما را شگفت زده كند، و بعد از آن ترس در مورد مسائل جنسي و نگراني هاي فرهنگي پيرامون كارهاي يواشكي به وجود مي آيد.

اكثر والدين به اين ترس اكتفا نمي كنند، بلكه جلوتر مي روند.

وارد بازي كودك شده و واكنش شديدي نسبت به اين بازي كودك نشان مي دهند.

روش كنترل دكتر بازي در كودكان
روش هاي زيادي براي كنترل اين رفتار وجود دارند، اما خوشبختانه بهترين روشي كه توصيه مي شود بسيار ساده است و به ياد سپردن آن آسان:

راه خود را كج كنيد و دور شويد.
يادتان باشد كه اين كار فقط به دليل كنجكاوي است.
اما اكثر والدين با ديدن اين صحنه ها از جاي خود مي پرند مخصوصا زماني كه بحث اندام هاي خصوصي در ميان باشند.
به طور كلي، عاقلانه‌ترين كار اين است كه قانوني وضع كنيم كه هنگامي كه با دوستش بازي مي كند در اتاق بايد باز نگه داشت. كودكان به راحتي تحت تأثير تكانه هاي خود قرار مي گيرند و با اين نظارت بيش تر تصميم هاي عاقلانه مي گيرند.
به عكس العمل خود توجه كنيد و دقت داشته باشيد كه استانداردهاي خود را پيرامون اين اندام ها زياد نكنيد، طوري رفتار كنيد كه انگار مثل اندام هاي ديگر هستند.

اين بي توجهي و كاري نكردن حتي هنگامي كه پاي جنس مخالف نيز در بازي به ميان باشد مهم است.

نكته مهم تر اينست كه كودكان اندام هاي جنسي خود و حتي جنس مخالف را به عنوان ارگان هاي توليد مثل و مركز لذت نمي بينند.

اگر كودك تصاوير يا فيلم ***گرافي را نديده باشد دكتر بازي در كودكان تنها براي ارضاي كنجكاوي است نه بيشتر.

دكتر بازي در كودكان
مقايسه و لمس براي يادگيري بيشتر
مقايسه كردن يكي از روش هاي يادگيريست و اين همان كاري است كه كودكان انجام مي دهند، مخصوصا مقايسه با اندام جنس مخالف كه تفاوت ها مشهود هستند.

كودكان جذب تفاوت ها مي شوند و اين راهي است كه از طريق آن شناخت خود را از جهان گسترش مي دهند.

در همين راستا، لمس كردن نيز جزئي از شناخت و يادگيري است.

لمس كردن، در واقع همان چيزي هست كه سطح اضطراب والدين را بالا مي برد، اما نگران نباشيد!

منبع:كانون مشاوران ايران-دكتر بازي در كودكان

بازي احساسات براي كودكان با آموزش كنترل احساسات به كودكان به شما كمك مي كند تا مهارت همدلي، درك متقابل و بيان احساسات را به كودك خود آموزش دهيد بنابراين از آن ها غافل نشويد.

بازي براي بيان احساسات در كودكان| آموزش كنترل احساسات به كودكان
۱. چه احساسي دارم؟
وسايل مورد نياز: كارت هايي كه تصاوير مختلف روي آن چسبيده است.

اهداف
بيان حالات و احساسات
شناخت يكديگر
غلبه بر خجالت كودكان
روش بازي: چند كارت را وسط يك دايره بگذاريد، دو كارت براي هر بازيكن. هركسي يكي از تصاوير را انتخاب مي كند كه احساس مي كند آن را بيش تر دوست دارد يا حالت او را بيان مي كند سپس به ديگران توضيح مي دهد كه چرا آن كارت را انتخاب كرده است.

مثال:
من تصوير يك صندلي انتخاب كردم زيرا خسته هستم و آرزو دارم كه كاش يك صندلي خوب و مناسب براي نشستن پيدا مي كردم.

نكته ها
همه بازيكنان نمي دانند كه در حال حاضر چه احساسي دارند بنابراين به آن ها بگوييد كه لازم نيست حتما احساسات حال حاضر خود را بيان كنند بلكه مي توانند براساس حالاتي كه به تازگي داشته اند صحبت و انتخاب كنند.

ارزيابي:
آگاهي از احساسات خود چه منافعي دارد؟
در چه شرايطي حال يكساني را تجربه مي كنيم؟
بيش تر تحت تاثير احساسات كوتاه مدت هستيد يا بلند مدت؟
چه چيزي در تغيير حالت فعلي شما مي تواند كمك كند؟

بازي احساسات براي كودكان
۲. بازي چراغ قوه| بازي احساسات براي كودكان
اهداف
بيان احساسات در كودكان
معرفي خود و آشنايي با يكديگر
غلبه بر خجالت
روش بازي: ابتدا موضوع خاصي را انتخاب كرده و سپس سعي مي كنند احساسات خود را با توجه به موضوعي كه انتخاب كرده اند بيان كنند. اين كار باعث بيان احساسات كودك مي شود.

مثال:

فرض كنيد موضوع آب و هوا را انتخاب كرده ايد، مي توانيد بيان كنيد كه « احساس مي كنم درونم طوفان شده است.» اگر موضوع درخت است « احساس مي كنم مانند درختي خشك و بي روح هستم.»

نكته:
اگر با كودكاني كار مي كنيد كه مشكلات گفتاري را تجربه مي كنند بهتراست از بازي احساسات براي كودكان استفاده كنيد كه نيازي به ارتباط كلامي ندارند.

ارزيابي:
دوست داريد كه احساسات خود را با ديگران به اشتراك بگذاريد؟
آيا در ميان دوستان خود كسي را مشاهده كرديد كه احساس يكساني مانند شما داشته باشد؟

منبع:كانون مشاوران ايران-۹ بازي احساسات براي كودكان (كودكان ۹ تا ۱۵ سال)

آيا مي دانستيد كه هوش هيجاني را مي توانيد در طول زندگي خود آن را ارتقا دهيد؟ هوش هيجاني به شما در حل تعارضات زندگي روزمره كمك مي كند.

اين اصطلاح توسط پيتر سالوي و جان ماير در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه ييل ايجاد شد و بعداً دانيل گولمن در سال ۱۹۹۵ آن را بيش تر رواج داد.

فوايد هوش هيجاني
استفاده از هوش هيجاني در زندگي روزمره مي تواند بسيار مفيد باشد.

به عنوان مثال، پيشگيري از موقعيت هاي خطرناك براي سلامتي، مانند جلوگيري از فشار خون بالا و بيماري هاي قلبي و از نظر انطباق نيز مي تواند در كوتاه مدت، ميان مدت و بلند مدت بسيار سودمند باشد.

به همين دليل، بهبود هوش هيجاني در سنين پايين مي‌تواند سرمايه‌گذاري بلندمدتي باشد كه باعث موفقيت در بزرگسالي مي شود.

تقويت هوش هيجاني در نوجوانان
۱٫به واكنش هاي احساسي خود نسبت به وقايع در طول روز توجه كنيد.
به راحتي مي توانيد احساسات خود را در مورد آنچه در طول روز تجربه مي كنيد، پشت سر بگذاريد. اما درك احساس خود براي تقويت هوش هيجاني ضروري است. اگر احساسات خود را ناديده بگيريد، اطلاعات مهمي را ناديده مي گيريد كه تأثير زيادي بر طرز فكر و نحوه رفتار شما دارد.

به بدن خود توجه كنيد
به جاي ناديده گرفتن علائم فيزيكي احساسات خود، شروع به گوش دادن به آن ها كنيد. به ياد داشته باشيد كه ذهن و بدن ما از هم جدا نيستند. آن ها عميقاً بر يكديگر تأثير مي گذارند.

مشاهده كنيد كه چگونه احساسات و رفتار شما به هم مرتبط هستند.
وقتي احساسات شديدي را تجربه مي كنيد، چه واكنشي نشان مي دهيد؟ هرچه بيشتر درك كنيد كه چه چيزي انگيزه هاي رفتاري شما را تحريك مي كند، هوش هيجاني شما بالاتر خواهد بود و مي توانيد از آنچه مي دانيد براي تغيير رفتار خود در آينده استفاده كنيد.

از قضاوت در مورد احساسات خود بپرهيزيد
تمام احساساتي كه داريد معتبر هستند، حتي احساسات منفي كه تجربه مي كنيد. اگر احساسات خود را قضاوت كنيد، توانايي خود را براي احساس كردن از بين مي بريد و استفاده از احساسات خود را در راه هاي مثبت دشوارتر مي كند.

به اين موضوع فكر كنيد كه هر احساسي كه داريد، يك قطعه جديد از اطلاعات مفيد است از چيزهايي كه در دنياي شما در حال وقوع مي باشد مرتبط است.

در ابتدا سخت است، اما اجازه دهيد احساسات منفي ظاهر شوند و آن ها را به آنچه در حال رخ دادن است مرتبط كنيد. به عنوان مثال، اگر به شدت حسادت مي كنيد، اين احساس در مورد وضعيت شما چه چيزي به شما نشان مي دهد؟

هوش هيجاني
تصميم گيري در مورد نحوه رفتار را تمرين كنيد
شما نمي توانيد احساساتي كه داريد را كنترل كنيد، اما مي توانيد تصميم بگيريد كه چگونه مي خواهيد به آن ها واكنش نشان دهيد. به اين فكر كنيد كه ترجيح مي دهيد چه واكنشي نشان دهيد، به جاي اينكه اجازه دهيد احساساتتان بر شما غلبه كند، تصميم بگيريد دفعه بعد احساسات خود را كنترل كنيد.

هنگامي كه اتفاق منفي در زندگي شما مي افتد، لحظه اي را براي احساس كردن اختصاص دهيد. هنگامي كه موج اوليه سپري شد، تصميم بگيريد كه چگونه مي خواهيد رفتار كنيد. تصميم بگيريد كه احساسات خود را به جاي سركوب كردن، بيان كنيد و دوباره تلاش كنيد.

مهارت هاي همدلي خود را بهبود بخشيد
همدلي يعني توانايي تشخيص احساسات ديگران و به اشتراك گذاشتن احساسات با آها. شنونده فعال‌تر بودن و توجه واقعي به آنچه مردم مي‌گويند مي‌تواند به شما كمك كند تا احساس بهتري نسبت به آن‌ها داشته باشيد. توانايي استفاده از اين اطلاعات تصميمات و بهبود روابط از نشانه هاي هوش هيجاني است.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونه هوش هيجاني خود را تقويت كنيم + بازي براي كودكان

لجبازي در كودكان ۲ و ۳ ساله، بهترين برخورد را داشته باشيد

لجبازي در كودكان ۲ تا ۳ ساله امري شايع مي باشد و بسياري اوقات اين رفتار والدين را كلافه كرده است و آن ها را وادار به تسليم مي كند. آيا واقعا كوتاه آمدن در برابر لجبازي هاي كودك صحيح مي باشد؟ كودك در اين سن دوست دارد تا استقلال خود را تثبيت كند و كارها را با لجبازي و به شيوه خودش انجام دهد، در اين هنگام اگر والدين رفتار مناسبي از خودشان نشان ندهند كودك در آينده با مشكلاتي رو به رو مي شود و ياد مي گيرد كه با لجبازي و پرخاشگري كارهايش را انجام دهد و زماني كه در اجتماع تقاضاي او به درستي برآورده نشود نسبت به توانايي هاي خود دچار ياس و نااميدي خواهد شد، به همين دليل اگر كودك لجبازي داريد بهتر است از مشاوره كودك كمك بگيريد و با ياري مشاور به رفتار هاي صحيح او پي ببريد.

لجبازي كوكان ۲ و ۳ ساله، علت اصلي
كودكان ۲ ساله شخصيت خود شيفته دارند و بايد در مورد تربيت كودكان ۲ تا ۳ ساله آگاهي لازم را داشته باشيد زيرا در اين سن كودكان در سطحي از دوره رشدي قرار دارند كه تمام دنيا متعلق به خودشان مي دانند و تمايل دارند تا هر چيزي كه مي خواهند سريعا براي آن ها فراهم شود و زماني كه چيزي از او سلب مي كنيد و يا با محدوديت هايي رو به رو مي شود واكنش هاي خود را به صورت لجبازي و جيغ زدن نشان مي دهد تا حق خود را از ديگران بگيرد، حتي احتمال دارد احساسات و عواطفش آن قدر برانگيخته شود كه راهي براي بروز آن ها پيدا نكند و شروع به لجبازي كردن نمايد.

علت ديگر لجبازي ناتوان بودن كودك است چون قادر نيست كاري كه مي خواهد را به درستي انجام دهد و نااميدي خود را با لجبازي كردن نشان مي دهد، در هر صورت لجبازي به خاطر هر علتي كه باشد قابل پذيرفتن نيست و شما بايد اين رفتار را در كودك تان تغيير دهيد و به او بفهمانيد كه با لجبازي كردن كاري پيش نمي رود و لجبازي كردن رفتار صحيحي نمي باشد.

واكنش صحيح در مقابل لجبازي كودكان
والدين لازم است ابتدا علت لجبازي كودك ۲ و ۳ ساله خود را بيابند و آگاهي لازم در مورد آن را به دست آورند تا در اين صورت بتوانند واكنش صحيح كه همان بي اعتنايي است را از خودشان نشان دهند اين شيوه در طولاني مدت مناسب است و باعث تغيير رفتار لجبازي در كودك مي شود، همچنين در بعضي مواقع كودك براي اين كه توجه شما را به خودش جلب كند لجبازي مي كند.

به طور مثال فرض كنيد كودك از شما آبميوه در خواست كرد و شما آن را در خانه نداريد و در اين صورت شروع به داد و بيداد مي كند و از شما مي خواهد تا همين الان براي او آبميوه فراهم نماييد اگر شما به خواسته او توجه كنيد و آن را برآورده نماييد سبب تشويق رفتار لجبازانه او مي شويد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-لجبازي در كودكان ۲ و ۳ ساله | بهترين برخورد را داشته باشيد

علت و درمان لجبازي كودكان، راهنمايي به تفكيك سن

علت و درمان لجبازي كودك چيست؟ چگونه مي توان برخورد مناسبي با لجبازي كودكان داشت؟ كودكان در سنين مختلف رفتارهاي متفاوتي از خودشان نشان مي دهند و يكي از اين رفتار ها لجبازي كردن مي باشد كه در مراحل رشد بسياري از كودكان ديده مي شود.

نحوه برخورد با كودكان لجباز نياز به كسب مهارت و آگاهي خاصي در اين زمينه دارد براي اين كه بتواند برخورد صحيحي با كودك داشته باشيد بايد علت رفتار هاي او را بيابيد و به صورت صحيح و اصولي با كودكان رفتار نماييد و زماني كه با لجبازي كودك رو به رو شديد واكنش هاي صحيحي از خودتان نشان دهيد.

در ادامه اين مقاله به علت لجبازي كودكان و شيوه هاي بر خورد با آن ها را بيان مي كنيم. يكي از راه ها براي كاهش لجبازي كودكان شركت در جلسات مشاوره كودك مي باشد كه از متخصصان و روانشناسان مي توانيد مشورت گرفته و راهنمايي و راهكارهاي درست را دريافت نمايند و در برخي از جلسات مي توانيد كودك را به همراه خود به جلسات مشاوره ببريد.

علت و درمان لجبازي كودكان، كودكان لجباز چه رفتارهايي دارند؟
در ابتدا با كمك روانشناس بايد تشخيص داده شود كه آيا با اختلال نافرماني مقابله اي كودك رو به رو هستيم يا خير. كودكاني كه لجبازي و نافرماني مي كنند سعي مي كنند تا از دستوراتي كه به آن ها داده مي شود سرپيچي كنند و نظرات آن ها را ناديده بگيرند.

كودكاني كه لجبازي مي كنند معمولا رفتار هايي مانند گازگرفتن، ناسزا گفتن، گريه كردن و اين گونه رفتار هايي را از خود نشان مي دهند و افرادي كه لجباز و نافرماني را در پيش مي گيرند معمولا اعتماد به نفس پاييني دارند و داراي خلق افسرده هستند.

نشانه هايي كه در بالا بيان شده است نشان مي دهد كه كودك لجبازي و نافرماني را در پيش مي گيرد و توصيه مي شود تا براي كاهش و درمان لجبازي كودكان از راهكارهايي كه در ادامه بيان شده است استفاده شود و در صورتي كه لجبازي فرزندان ادامه داشت مي توانيد از روانشناس كمك بگيريد تا راهنمايي هاي صحيحي در اختيار شما قرار دهد و نافرماني هاي كودكان كاهش يابد.

علت لجبازي كودكان چيست؟
كودكان در سنين مختلف لجبازي هايي دارند ولي نوع اين لجبازي ها متفاوت مي باشد مثلا كودكاني كه فرزند اول خانواده هستند خصوصيات فرزند اول را دارد و در بهترين شرايط تربيت شده اند و همه امكانات رفاهي براي آن ها فراهم بوده است و به همين دليل بيشتر از ساير فرزندان ممكن است لجبازي كنند و براي خواسته هاي خودش پافشاري نمايند، اما فرزندان ديگر نسبت به فرزند اول لجبازي كمتري دارند و اين مسئله در بسياري از اوقات مشكل ساز مي شود و والدين از لجبازي كردن فرزند خود درمانده شده و نمي دانند كه با فرزندشان چه برخوردي بايد انجام دهند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-علت و درمان لجبازي كودكان

آلبرت بندورا بنيانگذار نظريه شناختي اجتماعي معتقد است عوامل شخصي (از جمله باورها، انتظارات، نگرش ها، دانش ها، راهبردها ومانند اين ها)، رويدادهاي محيطي(فيزيكي واجتماعي) و رفتارهاي (عملي وكلامي) فرد با يكديگر تاثير و تاثر متقابل دارند و هيچ يك از اين سه جز را نمي توان جدا از اجزاي ديگر به عنوان تعيين كننده رفتار انسان به حساب آورد. بندورا اين تعامل سه جانبه را تعيين گري متقابل (جبر متقابل) مي نامد (سيف، 1387).

بندورا فرايندهاي شناختي را در تعيين رفتار آدمي بسيار مهم مي داند. طبق نظر او رفتار مي تواند شديدا تحت تاثير تخيلات فرد باشد. از آن جايي كه رفتار فرد دست كم تا حدودي به وسيله فرآيندهاي شناختي او تعيين مي شود، اگر اين فرآيندها به درستي واقعيت را منعكس نكند، موجب رفتار ناسازگارانه مي شود. بندورا چند دليل براي ايجاد فرايند هاي شناختي معيوب به دست مي دهد.

نخست اين كه، اعتقادات غلط در كودكان ممكن است به اين علت به وجود آيند كه چيزها را بر اساس ظاهرشان ارزيابي مي كنند. دوم اين كه خطاي فكري مي تواند از اطلاعات حاصل از شواهد ناكافي به وجود مي آيد. مثلا يادگيري ناشي از تصوراتي كه توسط رسانه ها و وسايل ارتباط جمعي منتقل ميشود. مردم تا حدي تصورا تشان را درباره واقعيت هاي اجتماعي كه هيچ گونه تماس مستقيمي با آن ها نداشته اند از راه صحنه هاي تلويزيوني مي آموزند. از آنجا كه دنياي ماهواره، تلويزيون، اينترنت، بازي هاي ويديو يي، رايانه اي و….. مملو از شخصيت هاي فاقد اصول اخلاقي (و پرخاشگري، خشونت، زير پا گذاشتن قوانين ومقررات و…..) است مي تواند دانش مربوط به جهان واقعي را وارونه جلوه دهد. طبق نظر بندورا اين ديد تحريف شده از واقعيت گاهي ممكن است به رفتار مجرمانه و جنايت آميز منجر شود. ” كودكان براي فرستادن نامه هاي تهديد آميز به معلمان و براي دعواهاي همراه با ضرب و جرح دستگير شده اندو معلوم گشته است كه اين گونه كارها را از صحنه هاي تلويزيوني آموخته اند (هرگنهان و اولسون، 1385).

بندورا مي گويد پس از آن كه باورهاي غلط تشكيل شدند، به صورت دائمي در مي آيند، زيرا صاحبان باورهاي غلط افرادي را مي جويند كه همان باورها را دارند. افزون بر اين، وقتي كه باورهاي غلط تشكيل شدند، به صورت پيشگويي ها يي كامبخش در مي آيند. براي مثال، اگر كودكي به اين باور برسد كه به جز از راه پرخاشگري و خشونت نمي توان به اهداف خود رسيد، به تجارب وفعاليت هايي مي پردازد كه باور او را تاييد مي كنند (هرگنهان و اولسون، 1385).

منبع : كودك و نوجوان-نقش رسانه در يادگيري لجبازي و پرخاشگري

اسباب بازي مي تواند در بازي كودك نقش حايز اهميتي را ايفا كند ، و در نوع بازي و طرز بازي كردن كودكان تأثير بگذارد . تعداد اسباب بازي يكي از عوامل مؤثر در بازي است . هنگامي كه كودكان تعداد كمتري اسباب بازي را در اطراف خود دارند ، بيشتر با يكديگر بازي مي كنند ، اما شيطنت هاي آن ها افزايش مي يابد . متعدد بودن اسباب بازي به صورت محرك عمل مي كند و كودكان را به اكتشاف و بازي هاي ساختماني و تخيلي تشويق مي كند . نوع اسباب بازي نيز بر بازي تأثير مي گذارد . به عنوان مثال : بعضي از اسباب بازي ها باعث مي شود كه كودك در هنگام بازي با آن ها صحبت كند . اسباب بازي هايي مانند ؛ عروسك ، خانه ، مزرعه ، حيوانات ، ماشين و … كودكان را به بازي هاي تخيلي سوق مي دهد . اسباب بازي هايي مانند سرسره ، نردبان ، دوچرخه ، كودكان را به بازي هايي تشويق مي كند كه معمولا باعث تمرين عضلات بزرگ مي شود . اسباب بازي هايي كه شكل كامل شده اي را ندارند و كودك مي تواتد به دل خواه خود آن ها را شكل بدهد يا تغييراتي در آن ايجاد كند و يا چيزي با آن بسازد بيشتر مورد علاقه ي كودكان قرار مي گيرد و باعث خلاقيت آن ها مي شود . اسباب بازي ها مي توانند حتي به صورت يك عامل خارجي كه طبق آن كودك اعمال خود را نظم مي دهد ، مؤثر واقع شوند . به عنوان مثال : هنگامي كه كودك با طناب بازي مي كند ، خود را وادار به انجام حركات خاصي مي كند كه با ويژگي هاي طناب مطابقت دارد ، يعني سعي مي كند تا با ويژگي هاي آن سازگار شود . اين سازگاري پيش درآمد سازگاري هاي ديگري است كه كودك به مرور زمان به آن دست خواهد يافت .

براي مطالعه بيشتر:

كودك و بازي و ديگر هيچ

پنج روش براي مديريت وسايل و اسباب بازيهاي كودك شما

عروسك يكي از اسباب بازي هاي مورد علاقه ي كودكان است . بسياري از پژوهشگران بر اين باورند ، عروسك هاي پارچه اي كه شكل حيوانات را دارند به كودك آرامش مي بخشند . اين فرضيه اگرچه هنوز اثبات نشده است ، اما ديده مي شود كه كودكان در غياب مادر به در دست گرفتن اين نوع عروسك ها و يا هر شئ آشنايي گرايش دارند . عروسك بيشتر در بازي هاي تخيلي مورد استفاده ي كودك قرار مي گيرد و جايگزين يك كودك ، بزرگسال و يا حتي كودكي بزرگتر مي شود . بعضي از كودكان با عروسك بازي نمي كنند و در بعضي از پسران ديده مي شود كه به بازي با عروسك مي پردازند . كودكان در سنين چهار تا دوازده سالگي ، با عروسك بازي مي كنند . اسباب بازي ها ، اين امكان را براي كودك فراهم مي نمايد تا كودك به اكتشاف بپردازد . مهارت هاي حركتي و ادراكي را به دست بياورد ، دنياي تخيلي خود را به تقليد از دنياي بزرگسالان بسازد و به اين ترتيب با زندگي ، كار و روابط بزرگسالان آشنا شود . با رشد كودك و مهارت هاي او نوع اسباب بازي هاي مورد نياز او نيز تغيير مي كند .

انتخاب اسباب بازي لازم است كه با توجه به نكات زير انجام مي گيرد : ايمني اسباب بازي را نبايد از نظر دور داشت . اسباب بازي هايي كه به دليل شكستني بودن يا داشتن ناصافي هايي باعث مجروح شدن دست كودك شوند ، همچنين اسباب بازي هايي كه قطعات كوچك داشته باشند ، يا قسمت هايي از آن كنده شود و ممكن است كودك آن ها را به دهان بگذارد و ببلعد ، براي كودكان خطرناك است . همچنين اسباب بازي بايد با فرهنگ و ارزش هاي جامعه هماهنگي داشته باشد . تناسب اسباب بازي با سن كودك نيز نكته ي ديگري است كه بايد در انتخاب اسباب بازي رعايت شود . كودك در هر مرحله اي از رشد ، به بازي هاي خاصي مي پردازد و به وسايلي براي پرداختن به اين بازي ها احتياج دارد . با اين وجود ، اسباب بازي هايي هستند كه براي سنين مختلف ، مي توانند مناسب باشند .

از بدو تولد تا پايان يك سالگي

پس از تولد ، پيش از هرگونه تحركي ، قوه ي بينايي و برخي از مهارت هاي نوزاد تنظيم مي شود . پس او نياز به اسباب بازي دارد كه اين دو وجه را تقويت كند . نوزاد در هنگام تولد ديدي كامل ندارد و به تدريج قوه ي بينايي اش تكميل مي شود . به همين دليل براي شروع بايد اشكال و اشياء گوناگون را به او نشان دهيد تا توجه او به سمت آن ها جلب شود . به عنوان مثال : اشكال سياه و سفيد و يا اشيايي كه داراي خطوطي با رنگ هاي متفاوت مي باشند ، باعث مي شوند كه كودك وجه تمايز ميان آن ها را دريابد يكي ديگر از اشيايي كه براي نوزاد يك تا سه ماهه توصيه مي شود ، آينه هاي نشكن و ايمني است كه به نرده هاي تخت يا ديواره گهواره كودك نصب مي شود . همچنين جغجغه ؛ كه كودك در اين سن تمايل دارد آن را محكم در دست بگيرد و تكان بدهد . در سنين چهار تا هفت ماهگي ؛ قوه ي بينايي نوزاد كامل تر مي شود و حركات بدني او پيشرفت بيشتري مي كند . اگر توپي را به سوي او قل دهيد ، خط سير توپ را با چشمانش دنبال مي كند . او مدت هاي زيادي را محو تماشاي خود در آينه مي شود . در اين سن نوزادان تمايل زيادي به لمس اجسام نرم و اسباب بازي هاي پارچه اي و صدا دار دارند . بنابراين استفاده از كتاب هاي پارچه اي و عروسك هاي نرم و صدا دار را توصيه مي كنيم . در سنين هشت تا دوازده ماهگي ؛ مي توان از اسباب بازي هايي كه اندازه ي بزرگتري را دارند استفاده كرد ؛ البته اسباب بازي هايي كه كودك با فشار دگمه هاي آن مي توند صداهاي گوناگوني بشنود ،(busy boxes) براي اين گروه سني بسيار سرگرم كننده مي باشد. همچنين اسباب بازي هايي كه با فشار دادن ، باز و بسته كردن و ايجاد صدا ، كودك را مشغول مي كنند نيز براي آن ها مناسب مي باشد . زيرا كودك با كمك اين اسباب بازي ها عوامل و دلايل را مي آموزد . در ضمن عروسك هاي بزرگ نيز براي كودك جالب هستند .

وسايل آشپز خانه ، تلفن ، اسباب بازي و عروسك هايي با لباس هاي متفاوت خلاقيت كودكان را افزايش مي دهند .

منبع : كودك و نوجوان-اسباب بازي مخصوص سنين مختلف

اگراز جمله افرادي هستيد كه كودك يا فرزندتان را نزد متخصص يا روانشناس برده ايد و به دليل مشكلاتي از جمله افسردگي، پرخاشگري، لجاجت، درخودماندگي، بددهني، اضطراب، ترس از تاريكي و..

او را نيازمند مراجعه به بازي درمانگر دانسته اند، مطالعه ي اين متن مي تواند براي تان مفيد باشد.

آيا كودك من نيازمند بازي درماني است؟
همان طور كه از كلمه ي “بازي درماني” مشخص است، اين شيوه براي درمان مورد استفاده قرار مي گيرد. بنابراين در مواردي مطرح است كه پاي نوعي از اختلالات رواني در ميان است.

در اين موارد لازم است تا كودك از طريق دريافت مداخلات درماني بازي محور كه ماهيتي استعاري دارند، به سمت حل مشكل حركت كند.

چرا بازي درماني؟
همان طور كه مي دانيد، “بازي” زبان ارتباطي كودك با دنياي پيرامونش است. اگر چه يك كودك افسره نمي تواند در مورد ياس و نااميدي اش صحبت كند.

اما مي تواند آن را در بازي هايش به خوبي به نمايش بگذارد و از طريق بازي، درمان شود. به عنوان والد يا مراقب كودك، اين مطلب مي تواند براي تان در بردارنده ي يك نكته ي اساسي باشد.

شما مي توانيد بادقت در نحوه ي بازي هاي فرزندتان، نسبت به حالات رواني او اطلاعاتي كسب كرده و در صورت لزوم هرچه سريع تر جهت استفاده از مداخلات روانشناختي لازم اقدام كنيد.

به عنوان مثال والدين يك كودك پرخاشگر اين گونه گزارش مي كنند كه او دراكثر بازي هايش نيز در حال آسيب ردن به عروسك هايش و تنبيه آن هاست.

يك كودك وسواسي ممكن است در بازي هايش نيز حالاتي از وسواس تميزي بيش از حد، سخت گيري درمورد تميزي نسبت به عروسك هايش و يا سرزنش كردن آن ها را نشان دهد.

در ذهن كودك مساله دار چه مي گذرد؟
شايد به عنوان والد با خود فكر كنيد اگر بازي مي تواند درمان بخش باشد، بهتر است خودم بازي كردن با كودك را آغاز كنم.

واقعيت آن است كه فرايند بازي درماني، امري كاملا تخصصي، علمي و نيازمند مداخله ي بازي درمانگر است.

به زبان ساده مي توان گفت، اگر كودكي، مشكلات رفتاري از جمله وسواس، افسرگي، اضطراب، تنبلي، پرخاشگري، پرخوري و يا بي اشتهايي را نشان مي دهد.

در حقيقت با وضعيت هاي رواني ناتمامي مواجه است كه لازم است در طي فرايند بازي درماني، كامل شوند تا كودك بتواند آن هارا كنار بگذارد.

به عنوان مثال كودكي كه خشم فروخورده ي عميقي نسبت به پدرش دارد، ممكن است آن را در قالب افسردگي و يا پرخاشگري نشان دهد.

آنچه در جريان بازي درماني اتفاق مي افتدآن است كه كودك در فضايي كاملا ايمن، مورد پذيرش قرار گرفته و شروع به تجربه ي كامل احساس خشم فروخورده مي كند.

در نتيجه ي اين امر، او مي تواند به اين احساس پايان بدهد و رفتارهاي پرخاشگرانه ي كمتري بروز دهد.

منبع : كودك و نوجوان-بازي درماني چيست؟

دكتر بازي در كودكان و نحوه بازي با كودك – زمان مطالعه 4دقيقه.

نحوه برخورد با دكتر بازي كودكان
نحوه برخورد با اين بازي ها چگونه است و چه زماني بايد نگران بود؟

بازي هاي وانمودي در كودكان پيش دبستان بسيار رايج هستند.

يكي از رايج ترين اين بازي ها نوعي است كه معمولا با نام دكتر بازي در كودكان شناخته مي شود كه در واقع نوعي تجربه و آزمايش كردن در كودكان است.

البته استفاده از اين اسم ها نمي تواند اهميت اتفاق افتادن برخي مسائل را كم كند، مثل نشان دادن اندام هاي خصوصي به يكديگر.

برخورد با برهنه شدن كودك
اولين برخورد با برهنه شدن كودك ممكن است شما را شگفت زده كند، و بعد از آن ترس در مورد مسائل جنسي و نگراني هاي فرهنگي پيرامون كارهاي يواشكي به وجود مي آيد.

اكثر والدين به اين ترس اكتفا نمي كنند، بلكه جلوتر مي روند.

وارد بازي كودك شده و واكنش شديدي نسبت به اين بازي كودك نشان مي دهند.

روش كنترل دكتر بازي كودكانه
روش هاي زيادي براي كنترل اين رفتار وجود دارند، اما خوشبختانه بهترين روشي كه توصيه مي شود بسيار ساده است و به ياد سپردن آن آسان:

راه خود را كج كنيد و دور شويد.
يادتان باشد كه اين كار فقط به دليل كنجكاوي است.
اما اكثر والدين با ديدن اين صحنه ها از جاي خود مي پرند مخصوصا زماني كه اندام هاي خصوصي در ميان باشند.
به عكس العمل خود توجه كنيد و دقت داشته باشيد كه استانداردهاي خود را پيرامون اين اندام ها زياد نكنيد، طوري رفتار كنيد كه انگار مثل اندام هاي ديگر هستند.

اين بي توجهي و كاري نكردن حتي هنگامي كه پاي جنس مخالف نيز در بازي به ميان باشد مهم است.

نكته مهم تر اينست كه كودكان اندام هاي جنسي خود و حتي جنس مخالف را به عنوان ارگان هاي توليد مثل و مركز لذت نمي بينند.

اگر كودك تصاوير يا فيلم ***گرافي را نديده باشد دكتر بازي تنها براي ارضاي كنجكاوي است نه بيشتر.

دكتر بازي كودك - دكتر بازي زشت (1)

مقايسه و لمس براي يادگيري بيشتر
مقايسه كردن يكي از روش هاي يادگيريست و اين همان كاري است كه كودكان انجام مي دهند، مخصوصا مقايسه با اندام جنس مخالف كه تفاوت ها مشهود هستند.

كودكان جذب تفاوت ها مي شوند و اين راهي است كه از طريق آن شناخت خود را از جهان گسترش مي دهند.

در همين راستا، لمس كردن نيز جزئي از شناخت و يادگيري است.

لمس كردن، در واقع همان چيزي هست كه سطح اضطراب والدين را بالا مي برد، اما نگران نباشيد!

براي كودكان لمس كردن و نگاه كردن يكي هستند.
كودكان اين كار را بيشتر از يكي دو بار انجام نمي دهند، مگر آنكه با مانع شدن و تاكيد زياد والدين، آن را پر رنگ نكنند.

منبع : كودك و نوجوان-دكتر بازي در كودكان